«Εκείνος με βρήκε και με τύλιξε. Με θαύμαζε πάρα πολύ, ήταν ο πιο θερμός fan μου και υποστηρικτής μου. Ο Νίκος δεν ένιωθε κόμπλεξ μαζί μου. Ένας άντρας που έχει παλέψει στη ζωή του, που είναι σίγουρος, ίσα ίσα θαυμάζει τη γυναίκα του.
Είναι πολύ γεμάτος και φιλοσοφημένος για να έχει κόμπλεξ με αυτό»,
«Στη δική μου εποχή δεν ήταν τόσο συνηθισμένο τα κορίτσια να κάνουν αθλητισμό, θα ήταν προτιμότερο το κέντημα ή κάτι άλλο, παρά αυτό. Πήγαινα κατηχητικό όταν ήμουν μικρή και με κάλεσε η κατηχητικού μας και μου λέει “Αννούλα, θα πρέπει να πας στον παππά να εξομολογηθείς γιατί πας στο στάδιο και μιλάς με αγόρια.
Αν πας και σε αφήσει ο παππάς να έρθεις, έλα. Δεν πήγα στον παππά, απλώς σκέφτηκα μόνη μου πώς γίνεται εσύ που το παίζεις άγια, να το πονηρεύεις αυτό το παιδί;», κατέληξε η Άννα Βερούλη περιγράφοντας την εμπειρία της από το κατηχητικό.
